فراوانی سل نهفته در کارکنان بخش عفونی و سایر بخشها در بیمارستان های آموزشی مشهد

زمینه و هدف: در حال حاضر سل جزء کشنده ترین بیماری های عفونی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و مقایسه سل غیر فعال بین پرسنل بخش عفونی و سایر بخش های بیمارستان امام رضا (ع) مشهد می باشد. مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی- مقطعی می باشد. با توجه به نسبت رده های مختلف سنی، نوع شغل افراد شاغل دربیمارستان بخش عفونی وسایر بخش ها، همسان سازی گروهی انجام شد و افرادی که سابقه بیماری سل و یا تماس مشخص با بیمار مسلول در خارج از بیمارستان داشتند از مطالعه کنار گذاشته شدند. پس از اخذ رضایت از افراد شرکت کننده در مطالعه، برای آنان تست توبرکولین انجام شد. یافته ها: در مجموع 476 نفر از پرسنل وارد مطالعه شدند. 53.8% نمونه ها را مردان تشکیل می دادند. 17.9% نمونه ها از پرسنل بخش عفونی بودند.256 نفر دارای تست منفی بودند که این افراد شامل 88/45% پرسنل بخش عفونی بعلاوه 49/55% از پرسنل سایر بخش ها بودند. 30/31% نمونه ها دارای اندوراسیون تست ppd 5 تا 9 میلی متر بودند شامل17/41% از پرسنل بخش عفونی بعلاوه 15/29% پرسنل سایر بخش ها بودند. 15% نمونه ها دارای اندوراسیون تست ppd بیشتر از 10 میلی متر بودند که12.23% از پرسنل بخش عفونی بعلاوه 15.34% از پرسنل سایر بخش ها بودند. اختلاف معنی داری بین سایز اندوراسیون تست ppd در بخش عفونی و سایر بخش ها دیده نشد (p= 0.255). نتیجه گیری: دراین مطالعه درصد مثبت بودن تست توبرکولین پوستی در کارکنان بخش عفونی 95/12% و در پرسنل سایر بخش ها 36/15% بود که اختلاف معنی داری نداشت. در مناطقی اندمیک مثل ایران صرف شاغل بودن در بیمارستان و تماس مستقیم با بیمار تنها ریسک فاکتور ابتلا نمی باشد و احتمال الودگی در تمام شرایط کار و فعالیت روزمره در اجتماع وجود دارد، لذا این طبیعی و منطقی بنظر می رسد که تفاوت مثبت بودن تست توبرکلوین در میان پرسنل بیمارستانی با احاد جامعه فاقد اختلاف معنی داری باشد.